El Calafate, hoogtepunt Glaciartocht op 20-01-13

Eindelijk is DE dag aangebroken dat we de veelbelovende gletsjers van Patagonie mogen zien, we zijn er zelfs een beetje zenuwachtig van.
We dachten als we het doen, deze 'Once in a lifetime'-ervaring dan moeten we het ook goed doen dus hebben een zeer prijzige boottocht geboekt die ons langs de 3 belangrijkste gletsjers zou varen. Om 07.15 uur werden we door een busje opgehaald bij de hostel, onze nieuwe vrienden Ad en Lian waren ook gezellig mee, natuurlijk moest je nog extra een dure entreekaart voor het Parque National Los Glaciares betalen en rond 09.00 uur vertrok de boot. Gelukkig hadden we een goede plek aan het raam want het was een volle boot en niemand wilde in het middengedeelte zitten qua uitzicht. Op het toegevoegde kaartje zie je duidelijk hoe we zijn gevaren, eerst naar Glaciar Upsala naar Glaciar Spegazzini naar Glaciar Perito Moreno. Allen alleen bereikbaar cq zichtbaar via de Lago Argentina. Uitzondering was de Perito Moreno die was ook bereikbaar via land waar je dan naar een mirador (uitzichtspunt) gaat en je allemaal vanaf dezelfde plek uitzicht hebt over deze Glaciar.....je snapt wel hoe veel gaver het via de boot was als je er langs gingen varen....
In totaal hebben we zeker 150 kilometer gevaren en af-en-toe ging de boot zo hard dat het buiten qua koude ijswind niet houdbaar was. Ging hij zachter of hield hij aan bij een gletsjer dan was het gewoon warm in de zon, dus Hans en Patty hadden gewoon de korte broek aangetrokken, wat eigenlijk vooral s'morgens iets te voorbarig bleek, maar goed terug naar al het prachtigs wat we hebben mogen zien. 
De eerste gletsjer, de Glaciar Upsala, was met name bijzonder door de vele losse ijsschotsen die er vanaf vielen en in de zee dreven, letterlijk tussen de ijsschotsen door ging je naar deze gletsjer, zie foto's.
De tweede gletsjer, de Glaciar Spegazzini, was met name bijzonder omdat je de gletsjer van de berg de zee in zag komen en hier een hele wand vormde en daarnaast is het de hoogste Glaciarberg.
De laatste gletsjer is de meest beroemdste gletsjer en ook wel de mooiste, de Glaciar Perito Moreno. Blijkt dat het oppervlakte hiervan net zo groot is als heel Buenos Airescity. ( Dit was echter moeilijk om goed te zien omdat je het dan hoog vanbovenuit zou moeten zien) Mooiste hieraan waren met name de grote scheuren die vanaf de toppen te zien waren en die dan konden afbrokkelen. Deze gletsjer groeit ook weer aan als het kouder wordt.
Toen we daar waren zijn er hele kleine ijsbrokken afgebrokkeld wat wel een heel vreemd zacht doch doordringende DOF qua geluid in de zee liet weerklinken. Helaas is dit niet op foto vast te leggen daarvoor is het ijsoppervlakte te groot. 
We hebben niet echt de woorden om goed uit te leggen wat voor waanzinnige mooie en bijzondere ervaring dit was, zo prachtig gewoon onwerkelijk. Frusterend blijft dat je er alleen kan komen met overvolle toeristenboottrips en dat iedereen zich verdringt aan de reling om goede foto's te kunnen maken, had vaak de neiging om iemand een zetje overboord te geven, met name die psycho-Japanners met hun mondkapjes voor, die leven volledig in hun eigen wereld en zijn volledig onsociaal.
We hebben een geweldige dag gehad samen met Ad en Lian en de prachtige gletsjers, rond 17.30 uur waren we weer in El Calafate-centro en hebben we er een lekker pilsje op gedronken.
Helaas heeft Hans waarschijnlijk wel kou gevat want hij heeft keelpijn en een zware nacht achter de rug omdat hij moest overgeven. Patty schrijft nu dit verslag terwijl Hans nog als een zombie rondloopt. Gelukkig na de boottrip want anders was het wel erg kattig voor Hans geweest.
We hebben naast de toegevoegde foto's ook prachtige filmpjes weten te maken maar vooralsnog lukt het plaatsen hiervan op de reisblog nog niet, wat we zwaar balen vinden want de filmpjes benadrukken de grootsheid van ons gletsjeravontuur. Enjoy our pictures!