Laatste dagen Mancora en 4 dagen Chiclayo eo t/m 11-4

Laatste 2 dagen was de zee erg woest met veel onderstroom en onverwachts hoge, harde golven die op het strand sloegen. Wij steeds verder naar achter met onze handdoeken en spullen, maar je voelt hem al aankomen, toen we beiden in de zee zwommen waren we opnieuw te laat en waren de handdoeken verandert in een modderbult. Gelukkig hadden lieve badgasten om ons heen de badtas gedeeltelijk weten te redden. Patty pakte snel een plastic stoel van een van de terrasjes op het strand om de uitgespoelde handdoeken even op uit te hangen. De eerste handdoek was nog niet opgehangen of de eigenaar van het terras rukte de stoel weg bij Hans. We mochten onder geen beding de stoel voor 5 minuten gebruiken, een natte handdoek levert namelijk geen geld op, Hans heeft daarna de man met een glimlach in het Nederlands voor 5 minuten uitgescholden voor alles wat hij maar kon bedenken. Nadat bleek dat de handdoeken waaiend in de zon na een lange lunch alweer droog waren, konden we erg om de situatie lachen. 
We hebben Agnes en Guido ontmoet, jong NL stel dat al een aantal jaar in Peru in de ecologische toeristenindustrie werkt. Hij is er zelfs Founding Director, met zaken in oa Cusco en Lima, erg gezellig mee geborreld en leuke tips gekregen. Met name Agnes stelde zich direct heel open op tegenover ons.
Uiteindelijk zijn we net een dagje te lang in Mancora gebleven, waardoor we ons gingen ergeren aan een aantal zaken. Wel extreem genoten van een kleine wit-rode poes die maar bleef maauwen/ praten en knuffelen en precies wist in welke kamer we zaten en zich s'ochtends voor onze deur kwam melden. Ook de eerder genoemde Harrie, prachtige strandhond, kwam zich weer melden toen we op een terrasje in een winkelstraat ver buiten het strand, iets zaten te eten, zo lief.
Voor een bijzondere busrit van Mancora naar Chiclayo, 35 Soles betaald, bleek dat we opnieuw 20 Soles in de bus moesten betalen. Dit kwam doordat de dame van het busagentschap onze tickets had ingenomen en ze onvindbaar was toen de bus uiteindelijk kwam en we dus geen tickets konden overhandigen. We hielden voet bij stuk en hebben de 20 Soles niet alsnog betaald, zeer frustrerend dat je minder betaalde als je een ticket in de bus haalde, dit hadden we nog niet eerder meegemaakt. Zulke grapjes trekken we wel minder dan voorheen, geduld is af-en-toe even op. Hans had een 'mooie' plek zonder uitzicht maar wel met een open raampje achter zich.
Chiclayo is een grotere stad waarin weer de grote verschillen tussen arm en geciviliseerder duidelijk werden. Na wat moeite eindelijk weer een hotel met wifi gevonden. 
We zijn dinsdag 9-4 een dagje op excursie geweest en wel naar de Moise-cultuur van Señor Sipan. Dit bestond uit 3 etappes, de pyramides in Tucume, het beroemde en prachtige Museo Tumbes Reales de Sipan, te Lambayeque, waar de opgravingen en schatten vanuit de Sipan-huaca Rajada onder archeoloog Alba werden uitgelegd en tentoongesteld. En als sluitstuk ook daadwerkelijk naar het archelogische gebied geweest, 40 km verder in een suikerrietplantage gebied vlakbij Pomalca. Heel indrukwekkend, heel mooi.
Op zich een leuke groep met een gids erbij die echt tot in de details wist te vertellen over de Moise/Moche cultuur. Pools stel ontmoet, zij was erg aardig, geintresseerd en lief, hij zag er alleen maar indrukwekkend uit maar was sociaal wat minder comfortabel aangelegd. Heel Chiclayo eo is gebaseerd op het toerisme omtrent dit bijzondere stuk archeologie.
Dagje in het stadje cq centrum van Chiclayo rondgehangen, zijn naar de beroemde Mercado Herbolario geweest en we hadden een deja-vu ervaring met La Paz. Spectaculair qua overdaad, gewoon alles en de meest onwaarschijnlijke dingen kun je er krijgen maar het was er ook erg viezig, dus na een tijdje dolen toch maar weer gevlucht. Bleek beroemd te zijn om de kruiden, hekserijen en opofferingsritueel-items die daar te verkrijgen zijn. Bleek opnieuw met name veel gedroogde slangen en slangenbloed te zijn.
De overheid heeft waarschijnlijk besloten dat alle straten in Chicolayo opnieuw moeten worden aangelegd, gevolg een grote klerezooi in het verkeer, nagenoeg alle straten liggen open.
S' middags zo slim geweest om toch maar terug te gaan naar het hotel om Barca-PSG return te kijken, gave wedstrijd, jammer dat PSG niet door is. Maar we preferen wel om zo'n wedstrijd lekker s'avonds op de bank of in de kroeg te kijken met je vrienden, dus lang leve what's app, tijdens de wedstrijd. S'avonds erg goed gegeten in een Creools restaurant.
Hebben we nu eindelijk weer wifi, blijkt dat we geen mail kunnen versturen alleen maar mail ontvangen, erg jammer, want het is wel raar dat je nergens op kan antwoorden. 
Donderdag 11-4 zijn we een dagje naar Pimentel Playa geweest met een collectivo. Bleek een beetje een vergane glorie badplaats te zijn, behoorlijk uitgestorven, wel een megalange prachtige pier alleen het was zo heiig boven zee dat het einde van deze pier in de mist verdween. De visserbootjes die we in Huanchaco op het stand zagen waren hier ook aanwezig. Veel soortgelijke restaurantjes langs de boulevard waar niemand zat maar ze je als vlooien besprongen omdat je uiteraard echt bij hen moest komen eten....en zoals jullie weten al deze restaurants slaan we dus over.....Hans was gestruikeld tijdens zo'n 'vlooienbespringing', kapotte en bloederige slippers het resultaat en bedankt!Toch een leuk klein dagje lopen tutten, kwamen we zelfs het Poolse stel weer tegen. Positief resultaat is dat we met zo'n dagje strand tussendoor het vervelproces ietsjes kunnen rekken.
Vrijdag 12-4 gaan we via Chimbote door naar Tortugas, visserdorpje tussen Chimbote en Casma, voor 3 dagen en daarna resten nog 3 dagen Lima voordat we het vliegtuig naar huis nemen, dus nog maar 1 week te gaan....nog maar even goed bewust zijn van de bijzonderheid van dit reisavontuur..x ons