Eindelijk in Mar del Plata, eindelijk een echte zee

Na een suffe busreis, met name qua saaie landschappen en dik 2 uur extra in de bus, uiteindelijk in Mat del Plata aangekomen, de badplaats van Argentinie. Opvallend en hierdoor ook extra leuk is dat hier inderdaad alleen maar Argentijnse gezinnen op vakantie zijn, zeg maar de normale man, en dat alles normaal tot goedkoop geprijsd is en dat er veel ( beetje foutief) vermaak is georganiseerd voor alle leeftijdsgroepen. Geen toerist te bekennen, nog geen enkele andere taal dan Zuid-Amerikaans Spaans om ons heen gehoord. 2 januari de badplaats deels verkend, het was echter erg koud, dus wij als rasoptimisten hadden uiteraard veels te weinig kleding aangetrokken waardoor de kou in onze botten kwam te zitten. S'avonds gekleed op huidig Nederlands weer niveau een heel leuk eettentje gevonden waar ze zelfs panchos van 1 meter verkochten, dit is een aangekleedde hotdog, erg grappige jongens in de bediening.
3-1 draaide het weer gelukkig helemaal bij, nog een straffe wind, wat leidde tot een zee -ja let wel, eindelijk een echte zee , de Atlantische oceaan - met fantastische harde en hoge golven en dus dubbele rode vlaggen uit.
Lekker op strand gelegen en de zee in geweest, was wel spannend want je had te maken met een onder- en bovenstroom waardoor je makkelijk omviel. We genieten nu al 2 dagen van met name 29 graden, het strand en die fantastische wilde beukende zee. Tevens van allemaal grappige en stoere honden die bij diverse strandjes horen, die zelfs probeerden de enorme golven te trotseren. Grappig detail is dat alle strandjes, je hebt publieke en betaalde strandjes, enorm in de gaten worden gehouden door vele baywatchjongens. Als een Argentijnse Mitch uitrukt om iemand te redden dan gaat het gehele strand klappen totdat zeker is dat de geredde persoon het weer goed maakt. 
Mar del Plata zelf is niks bijzonders, alleen maar gericht op de toeristen uit eigen land, wel veel leuker als bijvoorbeeld Punta del Este, badplaats waar we in Uruguay waren geweest en alleen maar interessant is voor degene met teveel geld. Zaterdag de 5de op zondag de 6de gaan we een nachtbusrit richting Puerto Madryn van minimaal 16 uur ondergaan, hel, maar we moeten nu kilometers maken anders komen we nooit in Patagonie cq Vuurland. 
Mogelijk zijn we even moeilijker bereikbaar via IPad, telefoon een facetimen maar dat halen we allemaal wel weer in als we in Puerto Madryn zijn, hier kunnen we alleen in de hal bij de receptie wifi-verbinding krijgen en dat is minder gemakkelijk, helaas. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat jullie reacties uit hoeven te blijven......